Zaterdag 7 mei 2022

Boquete

Wij zijn sinds afgelopen zondag in Boquete, provincie Chiriqui. Boquete is een typische back packers plaats, veel jeugd (en ook wel wat ouderen zoals wij) die vanuit hier aan hiking of senderismo of (in Nederlands) wandelen doen. Ook veel pensionados hier, merendeels Noord-Amerikanen die hier wonen.

Het is hier redelijk koel en behoorlijk heuvelachtig. Je kunt hier prachtige wandelingen maken.  Naar het noorden wordt het wel erg stil en eenzaam op de wandelpaden. Je kunt helemaal doorlopen naar de Atlantische kust, maar dat is alleen voor de ervaren "senderistas" weggelegd met tent en overige uitrusting, zijn wij niet. 

In 2014, op 1 april om precies te zijn, werd die eenzaamheid 2 Nederlandse meisjes fataal. Goedgemutst met niet veel meer dan USD 83,00 (bleek later), 2 telefoons, een verzekeringspasje, wat water en nog wat meer vertrokken zij die dag om een wandeling te maken over het "Sendero IL Pianista". Daar kwamen ze nooit van terug. Twee maanden later werd een rugzak met spullen gevonden (geen roof bleek) en nog wat later diverse stoffelijke resten. In de tussentijd hadden de meest vreselijke scenario's al de ronde gedaan: ontvoering, verkrachting, moord, noem het en het was ze overkomen. Panamá deed er alles aan om ze te vinden, echter tevergeefs. Het pad en omgeving werden uiteraard uitgekamd maar geen spoor te bekennen. De jungle hier is zéér dicht begroeid, uiterst moeilijk begaanbaar met steile hellingen langs diepe dalen, watervalletjes en riviertjes bij de vleet, ook vele vrij grote altijd snel stromende rivieren. In april begint ook het regenseizoen en dan komt het dagelijks met bakken uit de hemel. Bij toeval vond een lokale inwoner de rugzak en nog iets later in de directe omgeving een schoen met stoffelijke resten. Een uitgebreide zoektocht werd nogmaals op touw gezet met nu wel het resultaat dat van beide meisjes stoffelijke resten werden gevonden langs een rivier. Men was nu ook bij machte te reconstrueren wat hen mogelijkerwijs overkomen is. Zo goed als zeker zijn ze verdwaald, is er één gewond geraakt, is de ander hulp gaan zoeken (de resten werden enigszins uit elkaar gevonden) en zijn ze ten prooi gevallen aan de hier wel degelijk rondlopende grote katten, rondsluipende slangen, wilde zwijnen of andere roofdieren. Het pad "IL Pianista" is goed begaanbaar over een km of 7 vanaf de hoofdweg. Dan bereik je ook de top van een heuvel, 1870 m. hoog. Daarna wordt het minder duidelijk met mogelijkheden links en rechts die uiteindelijk weer op hetzelfde pad uitkomen. 

Wij zijn tot het hoogste punt gegaan. Daar staat een herdenkingskruis met de namen van de twee meisjes. Daar hebben wij een tijdje bij stil gestaan, het is namelijk een vreselijk verhaal en je bedenkt dan: het zal je kind maar wezen. Hier zijn wij ook omgekeerd en hebben dezelfde weg terug genomen zoals ook algemeen aangeraden wordt. Het pad "IL Pianista" loopt nog kilometers door naar het noordwesten, maar wordt, volgens informatie, moeilijker begaanbaar en slecht tot niet  aangegeven. De jungle ziet er overal hetzelfde uit, de nacht valt op deze breedte snel in, er zijn zijpaden die er net zo goed uitzien als het te volgen pad, je verdwaalt makkelijk. 

Wij hebben de afgelopen week nog een paar mooie wandelingen gemaakt in de omgeving van Boquete, maar de gedachte aan Kris Kremers en Lisanne Froon raakten wij de hele week niet kwijt.

Groet,

Carel & Andrea