Zondag 21 november 2021, Cuenca
21 november 2021 - Cuenca, Ecuador
Panamerican Highway.
In de zaterdageditie van de Volkskrant een heel verhaal over migranten van allerlei komaf die van Colombia naar Panamá gaan via de Darién, het nagenoeg onbegaanbare stuk oerwoud tussen Colombia en Panamá. Tegelijkertijd verscheen er dit weekend een artikel in de “Tico times”, een Engelstalige krant die in Costa Rica uitgegeven wordt, van de hand van Max Schwartz die vanaf 1941 werkzaam was als landmeter bij de constructie van de Panamerican Highway. Deze Panamerican Highway loopt van Alaska tot in Patagonië en werd destijds aangelegd om de Amerikaanse volkeren dichter bij elkaar te brengen. Alles geheel geconstrueerd en betaald met behulp van Noord-Amerikaanse fondsen en middelen. Een deel was reeds in 1933 voltooid volgens een kaart bij het artikel in de Tico times. Het bombardement op Pearl Harbour in 1941 deed de Amerikanen beseffen dat het Panamakanaal èn van groot strategisch belang èn zeer kwetsbaar was. Aldus werd met gezwinde spoed de aanleg van nog ontbrekende dan wel de verbetering van nog in premature staat verkerende delen aangepakt. Zo kon, indien nodig, een colonne militaire voertuigen in relatief korte tijd gemobiliseerd worden naar het Kanaal, dat toen nog Amerikaans grondgebied was.
Het ontbrekende stuk van Panamá naar Colombia door het Darién-gebied, zo’n 100 km, werd nooit aangelegd, zelfs niet ingemeten. Al gauw drong namelijk het besef door dat de gedachte verbroedering der volkeren misschien niet al te broederlijk moest worden. Het moest de Zuid-Amerikanen niet te gemakkelijk worden gemaakt van zuid naar noord te reizen. En bovendien is de Darién nagenoeg ondoordringbaar, dat was een welkome bijkomstigheid.
Volgens het artikel in de Volkskrant doorkruisen nu dagelijks honderden migranten de Darién. Dat lijkt mij enigszins overdreven maar dat er velen de levensgevaarlijke tocht ondernemen, staat vast.
De Amerikanen hadden in 1941 kennelijk een “vooruitziende blik”, echter mensen in nood houd je niet tegen.
Wij gaan morgen over de Panamerican Highway van Cuenca naar Riobamba, per bus. Denk niet dat dat een vierbaans snelweg is. Gewoon een goed onderhouden, vrij bochtige, spectaculaire, stijgende en dalende 2-baans weg door een vrij bergachtig gebied, de Andes.
Groeten uit Cuenca,
Carel & Andrea.
Jammer dat grenzen gesloten zijn voorlopig.
Weer nog matig daar ook winter maar nog altijd 19 gr. Hier alles wit vanmorgen. Wacht op volgend avontuur!
Er werd gisteravond op tv-journaal gezegd dat de grenzen per 1 december misschien weer open gaan. Wij wachten dat af, maar niet in Riobamba denk ik zo. Groet, Carel
In een recente mail aan jullie die ik om onbegrijpelijke redenen niet verstuurd heb vroeg ik me af of waarom jullie niet naar het zuiden richting zee konden gaan en dan over zee naar Peru?
Ooit (in 2001) hebben Trix en ik onze zoon Maarten opgezocht in Antofagasta in Chili en dat ligt aan de Pan American Highway. Wij kwamen in Antofagasta aan op de dag dat hij 21 werd. Daarna hebben we nog een rondreis gemaakt en een stuk van de PAH gereden. Op de rit van zo'n 120 km kwamen we alleen twee Nederlandse fietsers tegen die van Noord naar Zuid gingen.
Recent heb ik iemand gesproken die het Zuid-Amerikaanse deel heeft gefietst met ongeveer 30 mensen, de bagage werd vervoerd in een begeleidende bus. Ze sliepen onderweg in tenten. Volgend jaar is het Noord-Amerikaanse deel aan de beurt.
Groet ook Andrea van ons.
Groet, Carel