Donderdag 16 december 2021
Sinds vorige wek vrijdag zijn (10/12) we in Lima. De eerste 3 nachten zaten wij in een hotel nagenoeg in het centrum van de stad: San Agustin de Riviera, op de 12 e verdieping. Ondanks de hoogte was het lawaai van de drukke straat beneden goed hoorbaar en het stof van auto's en overig verkeer merkbaar. Het oude centrum van Lima staat vol met prachtige historische "koloniale" gebouwen zoals vooral kerken en kloosters maar ook woonhuizen, oude kantoren, werkplaatsen, paleizen, enz. Opvallend zijn de houten erkers die aan de gebouwen zijn aangebracht. Schijnt een typisch Lima-ding tezijn, deed mij denken aan oude huizen als in het Midden-Oosten die dergelijke erkers ook hebben en in Spanje zie je het ook vaak. Door het klimaat is het helaas geen schone stad. Het regent er zelden, het is er al snel benauwd en het stinkt er naar pis, onvervalste pis.
En dus zijn we maandag (13/12) verhuisd naar de wijk Miraflores, naar een eenvoudig via airbnb geregeld onderkomen, dicht bij zee ook. Véél schoner, minder herrie, gewoon beter.
Dinsdag (14/12) het schitterende huis en in de tuin staand paviljoen van de familie De Osma bezocht in de wijk Barranco. Schatrijke Peruaanse familie die presidenten, generaals, ministers, bisschoppen, etc. heeft voortgebracht en het familiehuis als museum aan de staat geschonken heeft. Zéér katholieke familie want het hele huis hangt vol schilderijen van heiligen en staat vol beelden van weer andere heiligen. Evengoed de moeite van bezoek waard.
En gisteren, woensdag (15/12) eens door de wijk Callao gewandeld naar La Punta en daar kwamen wij warempel 2 roeiverenigingen tegen: Club de Regatas Union (1875) en Club Universitario de Regatas de Lima (1994), broederlijk naast elkaar. Vergelijkbaar met URV Viking naast de studentenclubs Orca en Triton in Utrecht. De eerste heeft een buitengewoon groot restaurant op de eerste verdieping waar we heerlijk gegeten hebben. De Club Universitario is aanzienlijk kleiner maar heeft ook een terras aan het water waar je kunt lunchen. We hebben er wat leuke foto's gemaakt. Eens zien of ik ook nog een stukje kan roeien bij de een of de ander.
Groet,
Carel & Andrea
Foto's komen later, als het internet weer een beetje meewerkt
Vervolg: Uit alles blijkt dat jullie genieten en dat is fijn. En het is fantastisch hoe makkelijk en informatief je alles beschrijft. Ik reageer niet vaak maar lees het wel en later terugkijkend en teruglezen zullen jullie hier heel blij mee zijn. Tot een volgende keer. Ik sta op . Het hondje wil naar buiten. Liefs Liesje
Inderdaad, wij amuseren ons goed, hebben geen haast,
Groet, Carel
Kan nog,. Wie weet.
Je hebt het overigens weinig over overige toeristen!
Ben benieuwd.
Het kwam bij ons op als poepen. Gewoon een idee en toen hebben we een makelaar benaderd. De eerste zag het niet zo zitten, de tweede kwam positiever over maar gaf ons voorlopig niet zo veel kans. Zou best wel even kunnen gaan duren en de periode moest wel een jaar zijn. Toen zijn we maar op vakantie naar Costa Rica gegaan. We waren nog niet weg of er waren al 3 reacties. En binnen 3 dagen was het huis dan ook verhuurd, via de makelaar.
Overige toeristen zien we nauwelijks, zijn er wel maar heel weinig. In alle hotels en dergelijke kun je dan ook korting bedingen. Zijn al lang blij dat je komt. Langzamerhand komt het toerisme wel weer op gang maar velen blijven of thuis of zoeken iets in de buurt. Zoals nu Europeanen die wel op vakantie gaan maar niet naar verre oorden. Amerikanen zie en hoor je ook nauwelijks terwijl die normaal gesproken en masse naar deze landen komen. In veel hotels hebben ze ook amper nog personeel, alleen het hoognodige. Aan een kant is dat natuurlijk heerlijk rustig voor ons. Wij leven hier min of meer tussen het gewone volk. Andrea valt nauwelijks op, ik ietsje meer. De snuisterijenwinkels liggen overvol met artesanias en verkopers bidden en smeken je om naar binnen te komen. Ik kan daar slecht tegen, zou van allemaal iets willen kopen. Overigens zie je wel vrij veel vluchtelingen. In Peru wat minder maar in Ecuador en Colombia vooral ontzettend veel. Meest Venezolanen en ook vrij veel Haïtianen. Ze struinen de bussen af met allerlei koopwaar of bedelen gewoon. Bijna altijd met 1 of 2 kinderen op de arm en een zielig verhaal. Moeilijk.
Groet, Carel
Groet, Carel
Dank voor alle teksten met foto’s. Leuke foto’s met Andrea, Carel en Lotte.
Alle goeds en liefs Agnes
Dank en groet,
Carel & Andrea