Zondag 27 februari 2022

Op zondagmorgen is het hier altijd buitengewoon rustig. Mensen slapen uit, gaan naar het strand, gaan naar de kerk (doen ze hier nog) of doen helemaal niks.  Met het zonnetje er bij voelt het dan helemaal als vakantie. Dat is het natuurlijk ook. Cartagena moet het hebben van vakantiegangers en de haven. Toerisme is hier dè reden van bestaan, althans voor verreweg de meesten. Dat herstelt zich nu ook langzamerhand. Het is alweer veel drukker dan toen we hier aankwamen op 1 februari. De pandemie is dan weliswaar niet "over" maar lijkt toch op zijn retour. En de mensen zijn er ook wel een beetje klaar mee. Mondkapjes zie je bijna niet meer maar zijn nog wel verplicht in winkels en OV en dergelijke. Naar vaccinaties wordt alleen nog gevraagd in restaurants, in supermarkten niet meer.

Morgen, 28 februari, gaan we weg, naar Bogotá voor een dag of 3 en dan donderdag 3 maart naar Panamá. Per vliegtuig. Dat kan niet anders, er is geen weg tussen Colombia en Panamá, ook al hebben ze een 340 km gedeelde grens. Er zijn wel paden die momenteel door vluchtelingen worden gebruikt die dan van Colombia naar Panamá door Costa Rica, Nicaragua, Honduras, Guatemala en tenslotte Mexico naar Noord-Amerika lopen, liften, bussen, enz.  Een tocht van zo'n 5.000 km.

Ooit hebben de Schotten, toen ze nog zelfstandig waren in de 17e eeuw, een poging gewaagd een kolonie te stichten ongeveer op de huidige grens tussen Panamá en Colombia aan de Atlantische zijde. New Caledonia heette dat met als "hoofdstad" New Edinburgh. In 1698 gingen de Schotten op pad. Het werd een regelrechte ramp. Binnen een jaar na aankomst overleed 80% aan ziektes zoals gele koorts en malaria en ondervoeding. Het oerwoud leverde niks op. De investering om deze onderneming te realiseren bedroeg nagenoeg 1/5 van het totale kapitaal van Schotland. In 1700 werd de hele kolonie door Spanjaarden onder de voet gelopen, Schotten dood, geld weg. Uit arren moede moest Schotland toen wel instemmen met een unie met Engeland, het land was praktisch bankroet. De baai waar dit allemaal plaatsvond heet nog steeds "Bay of Caledonia" en een plaats daar "Puerto Escoces", maar er schijnt van de bouwwerken niet veel meer terug te vinden te zijn.

Je kunt wel met een boot(je) van een haven in Colombia naar Panamá. Die zijn momenteel nogal druk bezocht door Haïtianen en Venezolanen en oplichters die dat allemaal regelen. Wordt ten zeerste afgeraden om daar als toerist, backpacker of hoe dan ook gebruik van te maken. Dus vliegen wij donderdag naar Panamá.

Van de week waren hier in het hotel een man en vrouw en haar broer uit Guatemala te gast. Buitengewoon gezellig. De vrouw in typisch Guatemalteekse dracht, de mannen in korte broek en hemdsmouwen. Aardappelhandelaren, 100-150 quintal per dag. Een quintal is 100 libra, ongeveer 450 gram. Prijzen van 6-10 USD/quintal, dus 600-1500 USD/dag omzet. Ze kopen ze voor de helft in. Daar leeft in Guatemala de hele familie van, rijden ze een vrachtwagen en een pick up van en hebben ze nog 9 man voor in dienst. Leuk om eens te horen hoe dat reilt en zeilt. De broer van de vrouw was architect, de enige in de familie die gestudeerd had. Geen droog brood in te verdienen, zei hij. Had nu een handel in kunststof kozijnen, dat ging dan nog wel.

Vrijdag (25/2 een rondgang gemaakt over de wallen van Cartagena. De stad is nagenoeg geheel ommuurd en je kunt daar uiteraard overheen lopen. Bloedheet natuurlijk, de zon staat er vol op, maar zéér interessant. Cartagena was de belangrijkste uitvoerhaven van Nueva Granada zoals Colombia, Venezuela, Ecuador en Perú vroeger heetten onder Spaans bewind. Het werd vaak aangevallen door Engelsen, Nederlanders, Fransen en piraten maar hield zich meestal goed. Gelukkig heeft men niet besloten de wallen te slopen, zoals in Europa veelal is gebeurd. 

Ook heb ik mij eens beziggehouden met de gaten in de weg en de stoep. Ik heb er een aantal gefotografeerd en mij over die levensgevaarlijke toestand beklaagd bij het gemeentebestuur. Je moet echt goed opletten als je hier over straat loopt. Aan de ene kant het verkeer, ok, aan de andere kant, vlak voor je, de soms enorme gaten door het ontbreken  van putdeksels of stukken trottoir. Ben benieuwd wat er op geantwoord wordt. Waarschijnlijk niks, hooguit bevestiging dat de klacht ontvangen is en gearchiveerd onder nummer zoveel. Klacht ook doorgestuurd naar de krant, dus wie weet.

Groet uit Cartagena,

Carel & Andrea